பனைமரம் விதைகள் குறித்த சந்தேகங்களுக்கான பதில்கள்.

வணக்கம் மக்களே!

இங்கு பகிரப்பட்டுள்ள பனைமரம் குறித்த  கேள்வி பதில்கள் whatsapp செயலியில் திருச்செங்கோடு திரு. தமிழ்ச்செல்வன் அவர்களால் அனுப்பப்பட்டது.

 இயற்கை ஆர்வலர்களுக்கு நிச்சயம் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

1) வயலை சுற்றி வேலியாக எத்தனை அடி இடைவெளியில் பனை விதையை ஊன்ற வேண்டும்?

 பொதுவாக பனைமரம் அடிப்பகுதி 2 அடி விட்டம் உடையதாக இருக்கும். அந்த வகையில் இரண்டு பனைமரம் இடையே 5 அடி குறைந்தபட்சம் இடைவெளி தேவை. அடர்ந்த வேலியாக வேண்டுமென்றால் 5 அடி இடைவெளியில் விதை ஊன்றலாம். பனைமரம் மேலே செல்லும் பொழுது ஒன்றுக்கொன்று ஒவ்வொரு திசையில் சாய்ந்து சூரிய ஒளி எடுத்துக் கொள்ளும். 6 அடி இடைவெளி நல்லது.

2) ஏரி குளக்கரையை சுற்றி  எத்தனை அடி இடைவெளியில் பனை விதையை ஊன்ற வேண்டும்?

மேலே கூறிய பதில்.

இங்கு கொஞ்சம் அடர்த்தியாகவே ஊன்றலாம்.

3) ஆண் பெண் பனைமரம் விதையிலேயே அறிய முடியுமா?

 ஆதாரபூர்வ உறுதி தகவல் எதுவுமில்லை. 

பனம்பழம் ல ஒரு விதை பனம்பழம்,  இரண்டு விதை பனம்பழம், மூன்று விதை பனம்பழம் மற்றும் மிக அரிதாக நான்கு விதை  பனம்பழம் என இருக்கும். ஒரு விதை கொண்டது ஆண் அல்லது பெண், இரண்டு விதை கொண்டது ஒன்று ஆண் ஒன்று பெண், மூன்று விதை கொண்டது

ஒன்று ஆண் ஒன்று பெண் ஒன்று ஆண் அல்லது பெண் என இருக்குமென பேச்சு வழக்கில் நமக்கு தகவல் கிடைக்கிறது. ஆனால் இந்த ஆராய்ச்சி எல்லாம் மேற்கொள்ள வேண்டாம். இயற்கையில் ஆண் பெண் மரம் எண்ணிக்கை தேவை இயற்கை முடிவு செய்யும். 

4) பனை விதையை எப்படி ஊன்றுவது?

 இது மண்ணின் தன்மை, மழை அளவு போன்றவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டது. பனைமரம் கீழே விழும் அனைத்து விதைகளும் தானாக முளைத்து கிடந்ததை எல்லாம் நான் பார்த்திருக்கிறேன். சுட்டு சாப்பிட்டு விட்டு சும்மா வீசி எறிந்த பனை விதைகள் எல்லாம் முளைத்து மரமாகி உள்ளதை பார்க்கிறேன். கடந்த 10 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக ஐப்பசி அடைமழை ஏனோ தவறி விட்டது. பருவமழையிலும் சூழலிலும் நிறையவே மாற்றம் நிகழ்ந்துள்ளது. அதனால் சோதனை முயற்சியாக தண்ணீர் ஊற்றுதல், தொழு உரம் இட்டு விதையை ஊன்றுதல் போன்றவற்றை செய்யலாம். அரை அடி குழி எடுத்து விதையை படுக்கையாக போட்டு முழுமையாக மண்ணால் மூடினால் போதும். நல்ல ஒரு உழவு மழை பெய்யும் வரை தண்ணீர் எதுவும் நீங்க கொடுக்க வேண்டாம். அவ்வாறு கொடுத்தால் நீங்கள் கொடுத்த தண்ணீரால் முளைத்து பின்னர் ஈரம் போதாததால் முளைப்பு கருகி விடும்.

5) மரக்கன்று நாற்று போல பிளாஸ்டிக் பை ல முளைக்க வைத்து நடலாமா?

 முயற்சி செய்ததில்லை. 

நிறைய பேர் கடந்த ஆண்டுகளில் ஆயிரக்கணக்கில் விதையை ஊன்றி ஐம்பது போன்ற எண்ணிக்கையிலேயே முளைத்துள்ளதாக கூறுகின்றனர்.

விதை முளைப்பு ல இருவகை. கொஞ்சம் ஈரம் இருந்தாலே முளைப்பது, போதுமான நல்ல ஈரம் இருந்தால் மட்டுமே முளைப்பது. பனை விதை கொஞ்சம் ஈரம் இருந்தாலே முளைப்பு வந்து விடும். தொடர்ச்சியாக மழை இல்லாவிட்டால் முளைப்பு கருகி விடும். 

6) பனங்கிழங்கு எப்படி உருவாக்கலாம்?

2 அடி உயர மண் மேடை அமைத்து அதன் மீது இடைவெளி இல்லாமல் நெருக்கமாக பனை விதைகளை படுக்கை வாக்கில் வைத்து மீண்டும் அவற்றின் மீது ஒரு வரிசை அதே போல நெருக்கமாக வைத்து பனை விதைகளை முழுமையாக மண்ணால் மூடி விட வேண்டும். தண்ணீர் விட தேவையில்லை.

*ஏற்கனவே மேலே கூறியுள்ளேன்.

 மழை பெய்யும் பொழுது முளைத்துக் கொள்ளும். பொலபொலப்பான மண் வகையாக இருந்தால் கிழங்கு பறித்தெடுக்க எளிமையாக இருக்கும். போதுமான மழை பெய்ததிலிருந்து மூன்று மாதம் கழித்து பனங்கிழங்கு பறித்தெடுக்கலாம். 

7) சீம்பு என்பது என்ன?

மூன்று மாதம் கழித்து நன்கு விளைந்த பனங்கிழங்கு கிடைக்கும் பொழுது அந்த பனை விதையை இரண்டாக வெட்டினால் உள்ளே தண்ணீர் நிறைந்த வெள்ளை நிறத்தில் சலசலப்பாக சீம்பு இருக்கும். இது இனிப்பு இல்லாமல் வெறும் தண்ணீராக இருக்கும்.

பனை விதை முளைப்பு வந்து கிழங்கு உருவாகும் தொடக்கத்தில் அதாவது ஒரு மாத காலத்தில் அந்த பனை விதையை வெட்டினால் உள்ளே கெட்டியாக சீம்பு இருக்கும். நல்ல இனிப்பு சுவையுடன் இருக்கும். சில விதைகள் தொடக்கத்தில் முளைத்து ஏதோ ஒரு காரணத்தால் முளைப்பு கருகி மூன்று மாதம் கழித்து பனங்கிழங்கு தோண்டுகையில் வெறும் விதையாக சில இருக்கும். அவற்றின் முளைப்பு கருகி முளைப்பு சிறிய உருண்டையாக இருக்கும். அவற்றை வெட்டினால் நல்ல கெட்டியான சுவையான சீம்பு கிடைக்கும். 

நமக்கு தேவைப்பட்டால் தொடக்கத்திலேயே முளைப்பைக் கிள்ளி விட்டு மண்ணை போட்டு குவியலாக மூடி வைத்து இரண்டு மாதம் முதல் மூன்று மாதம் கழித்து எடுத்து வெட்டி சாப்பிடலாம்.

8) பனைமரம் முளைத்து வரும் பொழுது ஆடு மாடு சாப்பிட்டு தொந்தரவு கொடுக்குமா?

ஆடு மாடு கொஞ்சம்  சாப்பிடும். ஆனால் அதனை தாண்டி பனைமரம் உருவாகி விடும். தொந்தரவு இல்லை.

9) பனைமரம் காய்க்க எவ்வளவு ஆண்டுகள் ஆகும்?

 பொதுவாக நம் பகுதியில் 25 ஆண்டுகள் ஆகிறது.

10) பனைமரம் தொடக்க காலத்தில் அதாவது பத்து ஆண்டு பதினைந்து ஆண்டு இருபது ஆண்டுகளில் அதன் ஓலையை நீக்கி சுத்தம் செய்ய வேண்டுமா?

 சில இடங்களில் அவ்வாறு செய்கின்றனர். அவற்றை விறகாக மற்றும் ஓலை பயன்பாட்டுக்கு பயன்படுத்துகின்றனர். எடுக்காமல் விட்டாலும் தவறில்லை.  நுங்கு உருவாகும் காலத்திற்குள் தானாகவே காய்ந்த ஓலைகள் விழுந்து விடும். ஆனால் தீ வைத்து சுத்தம் செய்வது மிக தவறு.

11) பனைமரம் எத்தனை ஆண்டுகள் இருக்கும்?

100 முதல் 120 ஆண்டுகள் இருக்கும்.

Content forwarded by: அன்னூர், திரு. அருண் குமார்,  அவர்கள்.

#panai #panaimaram 

மது அருந்த வேண்டாம்!

கார்த்திக், ரித்திகா இருவரும் கணினி பொறியாளர்கள். மும்பையில் இருந்து தங்களது சொந்த ஊரான சென்னைக்கு ரயிலில் பயணித்துக் கொண்டிருந்தனர்.

பயணத்தின் போது நடைபெறும் உரையாடல்களை ரசிக்கும் தன்மை கொண்டவர் இருவரும். 

வேலை நாட்களில் வேலைப்பளு காரணமாக தங்களுக்குள் பேசுவதற்கான நேரம் மிகவும் குறைவாகவே இருந்தது. ஆதலால் இந்த நெடுந்தூரப் பயணத்தில் பல கருத்துக்களை பரிமாறிக் கொண்டிருந்தனர்.

எதையும் உன்னிப்பாக கவனிக்கும் பழக்கம் கொண்டவன் கார்த்திக். தங்களது தொழிற் சூழலில் Social drinking இயல்பான ஒரு பழக்கமாக இருந்தது. ஆனால் கார்த்திக் மட்டும் அப்பழக்கத்திற்கு அடிமை ஆகவில்லை.

ரித்திகா அவனிடம், " எல்லோரும் குடிப்பதற்கு ஆயிரம் காரணம் சொல்வார்கள், நீ குடிக்காமல் இருப்பதற்கு ஒரு காரணம் சொல் பார்ப்போம்." என்றால் விளையாட்டாக.

அவளைப் பார்த்து சிறு புன்னகை செய்த கார்த்திக், தான் குடிப்பதை விரும்பாததற்கான காரணத்தை கூற ஆரம்பித்தான்.

" நான் கல்லூரியில் படிக்கும் பொழுது, ஒரு தன்னார்வ நிறுவனத்தில் பகுதி நேர தன்னார்வலராக செயலாற்றிக் கொண்டு இருந்தேன். அப்பொழுது ஒரு நாள், ஒரு தனியார் கருத்தரங்கில் பங்கேற்கும் வாய்ப்பு கிட்டியது. எதைப் பற்றிய கருத்தரங்கு என்று கூட அறியாமல் நண்பர்களுடன் சென்று அமர்ந்தேன். மேடைக்குப் பின்னால் இருந்த சுவரொட்டியில் 'டைப் 1 நீரிழிவு 'என்று எழுதப்பட்டிருந்தது.  அங்கு மேடையில் ஒரு கல்லூரி மாணவி இன்சுலின் பற்றியும், தனது குறைபாடுகள் பற்றியும் விவரித்துக் கொண்டிருந்தார். முன்வரிசையில் மருத்துவர்கள் பலர் அமர்ந்திருந்தனர். 

நிகழ்ச்சியில் இடைவெளியின் போது மருத்துவர் ஒருவருடன் உரையாடும் வாய்ப்பு எனக்கு கிடைத்தது. மருத்துவரிடம் இக் குறைபாடு எதனால் உருவாகிறது என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர், இது ஒரு Auto Immune Disease என்றும், விளக்கமாக சொல்ல வேண்டும் என்றால் நமது நோய் எதிர்ப்பு சக்தியே, நம் உடலில் உள்ள அணுக்களை அழிப்பதனால் ஏற்படும் குறைபாடு என்றார். Beta cells இல்லாததால் இன்சுலின் சுரப்பதில் ஏற்படும் குறைபாடு என்று விளக்கினார். 

இதுபோல பல வியாதிகள் உடம்பில் உள்ள கோடிக்கணக்கான அணுக்களில் ஏதோ ஒரு குறிப்பிட்ட அணுக்கள் தங்களுடைய செயலை செய்யாததால் பல குறைபாடுகளை ஏற்படுத்துவதாகவும், அதற்கான தீர்வை நோக்கி மருத்துவ ஆராய்ச்சியில் பல மருத்துவர்கள் தங்களது வாழ்வை அர்ப்பணித்து செயலாற்றிக் கொண்டு இருப்பதாகவும் தெரிவித்தார்.

உடம்பில் ஒரு குறிப்பிட்ட அணுக்கள் செயல்படாததற்கு, அம்மாணவி கூறிய துன்பங்களையெல்லாம் எண்ணி மனதில் வருத்தப்பட்டேன். அங்கிருந்த இளம் பருவத்தினர் ஒருவரையொருவர் ஊக்கப்படுத்தி பேசிக்கொண்டிருந்தனர். அவர்கள் அனைவரும் ஒரே நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் என்பதை அறிந்தேன். மறுபக்கம் மருத்துவர்கள் நோய்க்கான காரணத்தை அறிய அயராது முயன்று கொண்டிருப்பதை கண்டு மனம் நெகிழ்ந்தேன்.

அந்த கருத்தரங்கம் நிறைவுற்று வீடு சென்று கொண்டிருக்கும் மாலை வேளையில், மதுபானக் கடையில் இளைஞர்கள் வரிசையில் நின்று கொண்டிருந்தனர், நன்றாக இயங்கிக் கொண்டிருக்கும் தங்களது அணுக்களை பாழ்படுத்துவதற்காக.

சிந்தித்துப் பார்த்தேன். என்னிடம் இருக்கும் ஒன்றை, இன்னொருவர் தன் வாழ்க்கையில் கிடைத்துவிடாதா என ஏங்கிக் கொண்டிருக்கும் ஒன்றை, நான் அற்பமாகக் கருதி எந்த ஒரு காரணமும் இன்றி பாழ்படுத்துவது, இயற்கை தர்மத்தின்படி தவறு என்று உணர்ந்தேன். அந்த ஒன்று எனது உடல்நலம்.

Stress ஐ காரணம் காட்டி குடிப்பவர்கள், தங்கள் மனசாட்சியின் குரலை அடக்க, தங்களுக்குள்ளே சொல்லிக்கொள்ளும் ஒரு போலி காரணம் அது.

இதற்குமுன் நாம் கிரிக்கெட் பற்றி பேசிக்கொண்டிருந்தோம் ல, அப்பொழுது நம்ம தல தோனியை பிடிக்க பல காரணம் சொன்னேன்ல, அவற்றில் முக்கியமான காரணம் தோனி மது அருந்த மாட்டார் என்பதுதான். அவருடைய தலை சிறந்த பண்புகள் இந்த பண்பு முக்கியமானது.

மக்களால் ரசிக்கப்படும் மனிதர்களில் வெகுசிலரே இது போன்ற நற்பண்புகளை கொண்டுள்ளனர்.

தல தல தான்,ரித்திகா.

கார்த்திக் சொல்லும் அனைத்தையும் அமைதியாக தன் கணவனை ரசித்தவாறு கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள் ரித்திகா.

ரயில் சென்னை சென்ட்ரலை வந்தடைந்தது. இருவரும் தங்களது வட்டத்தில் வாழும் மனிதர்களிடம்,

'இம்மண்ணில் வாழும் அனைத்து உயிர்களின் உயிரணுக்களும் இயற்கையின் பேரதிசயம். அவற்றுள் எந்த ஒரு  உயிரணுவை காரணம் இன்றி அழிப்பதும், செயல்படாமல் செய்வதும் இயற்கை தர்மத்தின்படி குற்றமே.'

என்ற கருத்தை கொண்டு சேர்ப்பது என்று தீர்மானித்தனர்.

Apro thambi ena Pandreenga?

Apro thambi ena pandreenga?

It is the sentence that rings in the ears of youngsters who are facing the toughest phase in the life, searching for a job.

Adding to their obstacles, the people around them especially the relatives relax themselves conversing with the youngsters who are fighting hard in their career. The ridiculous part is that their attitude. They will behave as if they have earned two oil wells in Dubai through the hard work in business or as if they are working as a part of ISRO in the upcoming satellite launches. Sometimes they will make us think that Ambani should consider their marketing ideas before launching 5G mobile phones.

I currently face this situation after resigning from a Multi-national company recently. I observed various types among these interesting characters.

Let’s see who they are and the ways I use to tackle them. I am sure you can relate to all the below mentioned types with a person from your relatives circle. Go ahead and have fun!

1. Truly interested people who wish to know what we do.

This kind is rare and becoming extinct now-a-days. If we come across any such true hearts we should explain them clearly regarding our current situation, our ambition, our efforts towards that and anything we wish to share with them.

They may guide or help if their time and situation permits.

2. People who are curious to know our status and acting like that they will die if we don’t let them know.

This kind can be used as entertainment properties if you wish. We can say a job title or our dream business making them feel jealous on our career plan or path. If they irritate you again and again then follow the simple basic rule. “Confuse if you can’t convince.”

That’s easy and simple. When they ask you for the second time say that you are preparing to get a seat in IIT and for the third time say that you will score good in this year’s CAT and get a place in IIM. This should confuse people if they have some idea regarding engineering and management studies.

3. People who are like a river flowing on its own path.

These are harmless creatures. They talk, narrate and explain their own ideas and dreams irrespective of our answers. If you say that you want to become an expert in machine designing software then they will explain their dream to become a graphics designer in movies and the ways to achieve it. (That adukum idukum enada sambandam moment?!)

We can simply listen and try to catch up the best ideas from their non-stop flow of words that might be useful for our future career goals.

4. Beware of psychopaths.

This is the toughest and most irritating type to handle. The best response we can do is to SMILE. No other go.

I met an individual and told him that I resigned from a company. On hearing that, he got furious and started advising me as if I made a mistake resulting in a million dollar loss to his MNC. I tried explaining my reasons but he was not at all lending his ears. So finally I smiled and realized that it is very tough to cure this psychological illness unless providing a proper life education in the school days.

5. Investigation specialists.

This type will keep on asking questions making sure that we don’t have time to think and question them especially when their situation is pathetic than us.

This can be tackled easily. Just ask them a question related to their business. This will hit hard on their weakness and will definitely end their interrogative questions.

What you can do if you are a relative to such youngsters?

If you sincerely care about someone whom you are familiar with then try to meet them in a private outing. May be in a beach or a movie theatre or somewhere where they will have peace of mind. Give them free advice only when you know their personal situation thoroughly.

If you are a guest to a place where you went to achieve your personal goals then don’t start judging the youngsters and give them free ideas. You may not know the battle which they are fighting hard as a person or together as a family. If you need a topic for short talk then it’s better to go with weather or cricket or may be about Robot -2.0’s budget.

For the Youngsters who are facing these tough people around them:

Keep smiling and take care of your health which tops the all-time priority list. Stay focused on the goal if you have one or prepare a new goal now and make efforts to achieve it. Always keep in mind that once you win then these same lips will start praising you.

Money will make wonders. Be rich in your character as well as pockets so that you can earn both true and fake respects.

Let’s make this nation a beautiful place to live a peaceful and progressive life.

Interview with Koushik Sivasubramaniyam!

Interviewing someone is always fascinating since it is the best way to learn the premier points for your life from theirs. It can teach you more than a printed autobiography or a Bollywood biopic.

Doing something for the first time is always special and at the same time we need to take care of our nerves. I didn’t feel any sort of nervousness since I know this guy from kinder garden and his name is Koushik Sivasubramaniyam. An automobile engineer living his dream in Germany working as a Race car data & Performance engineer for Kfzteile24 APR Motor Sport has shared his interesting views for my questions.

Born and brought up in Ellapalayam (a village in Coimbatore) by a middle class family, this guy has shown people that hard work and commitment to your dream can take you anywhere you wish to be. He made me believe that luck favours for those who try and never give up.

I know him for the past two decades. Out of two sentences he speaks, at least one word will be there related to his passion THE CARS. He stood apart from everyone during his school days. To illustrate I can uncover some of my childhood memories.

Drawing competition for class 6 & 7 I guess. When every participant chose to draw on the classical topics like Nature and Mickey Mouse, this kid will be drawing a stylish car with the dark borders on the chart.

When we were standing in bus stop fighting for our favourite actor’s strength and weakness, this young champ was observing the Volkswagens which flew on the road.

When we were baffling ourselves to answer when asked about our ambitions, this guy stay focused on his target saying that he want to become an automobile engineer and he did.

Now when we are mocking at the education system blaming that it produces unemployed engineers every street, this guy has proved everyone wrong!

Here we go, my first interview with my childhood friend.

1. Where did you get inspired to become an automobile engineer?

It all started from toy cars in childhood. Over years I found that I have an intense obsession for cars. I grew up reading Business Standard Motoring and Top Gear Magazines at a very early age when I was doing my sixth grade. Then in my high school I was good in Physics, I loved the subject and was fascinated by mechanics. It was then I decided that I must become an automotive engineer.

2. Did your school education helped you in any way when it comes to cars and races?

Of course a lot. Though I cannot afford to study in a Top rated school in the urban area where pupils had a lot of exposure to a variety of events, I did my entire schooling from a Rural Area school and I made the best use of what I had. Some of the teachers were absolute gold. Knowing my passion, the school indeed supported me once to attend an auto expo in Chennai where Audi A4 was unveiled for the first time in Tamil Nadu. It was 10 years ago I guess. The encouragement they gave me was incredible. Since I did my entire 14 years of schooling from a single school without any switching, most of the teachers knew me very well. They were like second parents. They moulded a kid into a boy and into a man. They taught me basic manners, how to speak with people, how to respect people, how to do math, how to tackle adolescent phase and what not! They are the basic building blocks of my career.

3. Is it necessary for one to have the national identity or its better to globalise everything and live as a human?

There is only one race and it is the Human Race. Humans are humans everywhere, the only difference is their culture in which they were brought up. It is actually interesting to live and work in a multicultural environment. It brings all people together and makes living a better experience. Humans are the most fascinating lot on planet earth. But at the same time, it is essential to carry one's national identity by heart. Share happiness and love everyone.

4. Did you worry about not getting selected in campus recruitment?

Not at all. Because I very well knew where I wanted to go and I was preparing myself for that. In 2015, I got some offers from small commercial vehicle industries, but I knew that it is not my cup of coffee. I was actually brewing my own flavour back at home by burning the midnight oil. Spending even few minutes at the wrong work place is a potential waste of energy and resources both to the employer and the employee.

5. What you will change in Indian education system if given a chance. Say the best two changes you wish to do.

Indian Education System is absolutely well designed. A bunch of old women and men in their early fifties and sixties launches 20 satellites in a single launch vehicle and reaches moon and mars at ease. Do you think we have a problem in our education system? Absolutely NOT.

The problem lies somewhere else and everyone knows where it is.

But the changes I would wish to see are

1. I would like to see people thinking on a broader perspective.

2. I would like to see government providing all facilities for every stream of education without any bias and without reservation.

3. I would like to see government taking appropriate action against institutions that are absolute educational parasites.

6. One major difference between Indians and Germans when it comes to career and livelihood?

From what I have experienced so far, German parents do not make life decisions of what his / her child would want to become in future or whom his/her child should marry !

They have a very good Work - Life Balance but however I see a lack of family bonding and values.

But apart from these I see the same human beings I saw 8000 Kms away.

7. Split up the percentage for hard work and luck.

99 % Hard work, 1 % Felix Felicis

8. Pick one. Friends or Relatives?

It makes no difference for me.

9. Role model:

Leena Gade, First Female Race Engineer to win 24 Hrs. of Le Mans.

10. Advice you wish to give to the school and college going students.

I am not the experienced or enlightened to advice for others as I have a lot left to learn for myself.

I am just another brother, who follows his passion. Life will be happy when you follow your dreams.

11. How your family helped you during the preparation times?

Biggest support ever. Whatever I am today, it is because of them. I am privileged to have born as their child. When I explained my parents about race cars and I told them this is what I want, they just asked me to go for it and told that they are there always to pat me from the back, no matter what. Their love made me strong. Trying to become a motorsport engineer from a country where motorsport is not even officially recognised as a sport. It was quite an uphill task. To enter this sport, as an engineer, mechanic or driver. One needs immense amount of mental strength to face defeats while taking the first step. My family was there behind me all the time.

Thanks for your splendid responses macha! You rock.  The way you responded for my interview questions and the words you said to me after that showed how humble you are.

I didn’t expect this blog to be this much great. Thanks and best wishes for your future endeavours.

Stay vibrant and keep inspiring people especially us (Indians).

The unsettling dream of "Getting settled".

Time to read : 4 Minutes (Approx.)

“I will do this thing once I get settled.”

This is how we cheat ourselves and the society which expects contribution from everyone. This exists predominantly in the thoughts of middle class Indians right from the birth.

Career. This 21^st century invention is creating a drastic impact over the cultural and humanitarian values of people. We are forgetting the fact that humans did existed before this and most importantly there were many who lived happily throughout. I didn’t say that not to climb the ladder in profession but do that remembering the infinite length of the ladder.

If life is like a journey on road, there will be no definite milestone called “Settlement reached”. You need to build your own milestones and enjoy those little successes. If you wish to do something good for the society, start now irrespective of the kilometers you covered.

I know everyone has a list of problems to solve in their own vehicle but think of the fellows who don’t even own one. Think of others welfare too in this journey. Not all can help in terms of INR or USD but definitely everyone can spend something called TIME. Though we can’t freeze it and save, we can spend it as per our wish.

If you want to sponsor a kid’s education in future, do it now starting a network of liked minds. Just the denomination of amount will vary depending upon your team strength. If you want an Indian to compete Usain Bolt or other Jamaicans in next Olympics, build a training academy and nurture the talented lads. Stop blaming the government and think about the Olympics medallists who came from refugee camps and much more poor background.

With the modern technology, you can even teach a kid in Africa or make someone do that without getting out from your room in California or Coimbatore. Or you can state the reasons as follows.

I will do after getting settled, I am doing MS right now.

I will do after getting settled, I am a fresher in a MNC which provides business solutions and you know how the stress level will be.

I will do after getting settled, I am just newly married.

I will do after getting settled, I have 2 cute kids and the responsibility is high now.

I will do after my children get settled.

I will do after, sorry I can’t since I am too old to do that.

You will never do what you wished to do. Then we will start blaming the system and government without realizing that we are the creators of so called system. So if the system is wrong then it means there is something wrong in us that needs to be changed.

Even if you can’t do anything for the betterment of the human species, stop judging about the people who does something. Do you think they are blessed to have more leisure time to do something for others? No, they just know how to value and manage the time.

Do you think they don’t have any personal problems like you? No, life doesn’t show any special mercy to them. They get hit, they fell down and they are fighting back. They never give up this fighting spirit. They know that the vehicle has to run till the engine holds some calories to burn providing energy to do great stuffs.

This is a journey to live, love and spread happiness to our co-passengers but unfortunately we are not caring about the fellow mates since we are focused on the hypothetical scenario called “getting settled.”

Dream to do great stuffs and start doing. Remember, there is no particular scale for greatness.

Not all can create a foundation like Reliance to impact many but everyone can do something great with what they have. For me even if you make an under-privileged kid smile by gifting a loaf of your bread, you are already great compared to the billions.  Dream and do it as soon as possible.

Cheers and appreciations for spending your valuable time to read this. Keep inspiring others remembering that you are great already and you don’t have to care about the society’s definition of getting settled. Yes you are GREAT, so keep that wide smile on your face always.

School and the Society.

Childhood days were the interesting and happiest phase of human lives. That’s the time when we had big hearts though we were small in size. Some grew as HUMANS and others just grew in size.

 Everything we complain in our life has the direct link with the school and the higher education that follows. Our anger on the member of the legislative assembly for not doing the development works or our defective knowledge on traditions and culture or our careless attitude towards the elders and kids. Everything is due to deficiency in education.

90s Generation:

We were forced to do something called ‘studying’ in schools and most of our parents being illiterate followed the rough instructions provided by the school management. They simply hoped for their kids’ bright future. Many scored good marks but only few came out educated. Fortunately at least 50 percent of nineties’ kids belong to the latter category. Thanks to those selfless teachers who made this possible. They knew the importance of morality and other qualities that make the human life prosper.

Image source: Google.

Equality in structure:

When we speak about equality, the foremost thing to be unified is the schools. Every kid should be taught the same basics. Einstein’s energy mass equivalence will remain the same whether you are in Punjab or Kerala. It remains the same for a CBSE and a state board student. What differs is the teaching methodology and the atmosphere. More importantly the manner in which the student perceives the concept. They should be taught about the velocity of light before equating it with the energy. Unfortunately this won’t happen if the velocity of light doesn’t have any MARKS.

So the culprit here is marks. I still couldn’t accept the fact that it’s possible to get centum in language papers. Definitely there will be a space for essays or poems. How you are grading these arts? What sounds royal to you might sound silly to the other. Moreover how good the writing be, there will be a certain scope for further enhancement. If you award a kid cent percent, you are stopping the growth of a creative student indirectly.

Public examinations and the never ending hype:

 The couple of standards in which the schools invest a lot for their business development. We can’t blame them for their intellectual minds. When you are into a business, you need to find ways for improving the profit. Let them do it.

We, the general society have to think about it. Getting state or national ranks is just a pleasure and not the pure joy. What if I said that most of the state rank holders are currently working for software developing companies just for earning BIG in dollars?  Where their aims of becoming doctors and Administrative officers to serve the society which they said during their success interviews did gone? They were faded away just for the sake of the society and the lust for money.

What primary schools should do?

The schools should be structured in such a way that the passion of each kid is identified before they reach the standard 9. There should be tests to determine their field of interest after teaching them the basics in almost every existing fields. Lessons on morality, patriotism, freedom fighters, ancient culture, Indian Army, adolescent age physical and mental changes, respect for elders & women, self-defensive techniques should be taught with utmost care. Then in high school, teach them the subjects they prefer and grade them.

Understanding reality:

Dhoni promotes McDowell’s No: 1 but he doesn’t like to drink alcohol. Kids should be mentored to realise that they should do things on their own interest and not because someone they like endorses it. If next gen kids able to understand this, most product manufacturers will definitely start focusing on the quality rather than marketing.

How great it will be if the kids were taught to understand that cinema is just a form of an entertainment to get rid of your boring hours and not an element which requires your sacrifice of precious early morning sleep.  

What parents can do?

Appreciate little things. Don’t force anything on your kids just for improving your social status. Unless otherwise your son/daughter want to become Hindi pundit, don’t torture them to learn Hindi. Just a spoken Hindi course will help for the survival in states of North India. Instead teach them swimming, Karate or any other outdoor sport, so that they stay healthy and fit. 

Support them during examinations and don’t fix their target marks. Just say them the range of score which comes under your “good mark” category. Know their friends and interact with them often. IMO, better make them study in a same school so that they have a good chance of creating lifelong friends circle. And also make sure that your kid’s class comprises of students from all economical background and not only the royal ones. This gives more probability for your kid to witness the toughness of a lower class fellow to buy a fountain pen and luxury of a royal one who fights for an iPhone with his dad.

It’s better to have the school with in 5 Km radius. They need your guidance at this age for everything. They need your parents to narrate some vital stories with great affection and care. May be send them abroad or anywhere for post-graduation. They will have a reliable base to carry on their journey.

Ensure that they value people more than the things. Teach them to have patience. Delay in gifting them a mobile but urge in giving them a book to read. Make them watch Mahabharata. Let them understand the importance of having a friend like Karna and a mentor like Krishna. If they say that it has some illogical scenes, link those situations with current technology, so that they accept the possibility of those happenings.

Guide them to learn good qualities from everyone. Not only superstar, even the power star has some lessons for life.

Spread the love. 

Jallikattu is indispensable!

Before starting, I want to thank Hip Hop Tamizha for “Takkaru takkaru” video that has inspired a million.

Jallikattu is an event held in Tamil Nadu during the Pongal festival.  Believe me, this has been practiced even during the Sangakalam. (3^rd century BC to 4^th century AD). Count the years with a calculator to know its prominent history.

Whatever our Tamil ancestors did during their life time had some vital reasons behind it. Though science has reached its maximum potential now, we are yet to identify the real reason behind certain practices. The miserable part is that we are losing the identities even knowing that they are indispensable. Jallikattu is one among them.

If you watch “Takkaru takkaru” video, you will understand how the bulls are treated in Tamil villages. Then read the views of animal activists and PETA to have some serious laugh.

The bulls are like farmers kids. We feed, love, respect and live with them. Having bulls and cows in home is a bliss. You have to feel that to understand. You can’t understand that by promoting nakedness.

What will happen if there is no Jallikattu?

Farmers will stop rearing the native bulls- Our cows will be injected artificially to reproduce – Native breed will be eradicated slowly - Foreign breed will be introduced with some costly rules and norms – Farmers will become the employees of MNC who sell milk – unhygienic since those breeds can’t withstand our environment conditions – No natural manure- More Chemicals and fertilizers on farming land- infected crops- More diseases for consumers – More sales for pharmaceutical industry- Tamizhan forgets his culture – loses his identity. (This is just hypothetical and it will never happen.)

Nothing hurts more than losing our identity. Always feel proud that we belong to one of the ancient civilizations and it’s our duty to pass on our intellectual achievements to the next gen. I am sure we will. Make sure that our addiction towards Cricket and cinema doesn’t impact our culture. Admire cricketers’ aggressiveness in the gentleman’s game and enjoy item numbers of Bollywood heroines but never ever allow them to take decisions on our illustrious culture and lives.

Happy to hear that Indian government has planned to adopt some new rules and allow Jallikattu to happen this time. Get ready to celebrate our culture.

Dear animal activists, this is not a campaign like “to go naked than wear fur”.  You have just triggered the valiant people to unite and shield their wonderful culture. Thanks a lot for that!

Tamizhan da!